Strona z ograniczeniem wiekowym

Strona zawiera materiały reklamowe dotyczące napojów alkoholowych przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich.

W serwisie znajdują się materiały reklamowe dotyczące napojów alkoholowych przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich.

Zaplanuj wizytę

Dziś ciężko wyobrazić sobie święta Wielkiej Nocy bez chrzanu jako dodatku do jaj czy barszczu białego. W dawnej Polsce gościł na stołach częściej i w różnych konfiguracjach, stąd mawiano Dobry chrzan, lecz nie sam. Doceniano jego zarówno walory smakowe (był stosowany jako zamiennik drogich importowych przypraw), jak też prozdrowotne.

Zastosowanie chrzanu w celu uniknięcia problemów gastrycznych potwierdza Józef Gerald – Wyżycki w „Zielniku ekonomiczno – technicznym” z 1845 roku,
[…] W lekarstwach używa się korzeń chrzanu. Nader ostry i lotny olejek, któren w sobie zawiera daje mu własności mocno drażniące, czynność żołądka i nerek podbudzające, przeciwszkorbutyczne. […] Ponadto powołując się m.in. na badania niemieckiego botanika i aptekarza Carla Ludwiga Willdenowa zwraca uwagę na działanie mikstury chrzanu i alkoholu […] Korzeń chrzanu oblany gorzałką i zażyty, jest podług Wildenowa, przedziwnym śrzodkiem na kurcz żołądkowy […]. Zastosowanie gorzałki, a wcześniej okowity (łac. aqua vitae – woda życia) było związane z pożądanym działaniem, jakie wykazuje alkohol, czyli rozmaczania – maceracji (łac. maceratio) w procesie ługowania, czyli ekstrakcji i wyodrębniania określonych związków chemicznych i przekształcania ich z fazy stałej w ciecz jednocześnie uwydatniając ich właściwości. Proces ten wykorzystywany był początkowo przy produkcji eliksirów i naparów leczniczych, a od XVII. wieku także wódek gatunkowych, nalewek.

W XVI. wieku właściwości lecznicze chrzanu doceniane były przez botaników. Marcin z Urzędowa w swoim „Herbarzu Polskim” pisze o ponadprzeciętnym działaniu chrzanu pospolitego na zdrowie, wskazując na szczególne właściwości syropu z chrzanu, mającego działanie wykrztuśne oraz działającego odkażająco na drogi oddechowe. Z kolei Stefan Falimirz, autor pierwszego zielnika wydanego 1534 roku w Krakowie zwraca uwagę na przyjazne dla układu pokarmowego połączenie dań z zimnych ryb z gorącymi przyprawami, jak np. chrzan, które w efekcie bilansowały się i nie obciążały żołądka.

Autor tekstu: Sebastian Gaik przewodnik Muzeum Polskiej Wódki
Więcej o polskich tradycjach kulinarnych znajdziesz w pozycjach książkowych dostępnych w naszym sklepie online:

Echa dawnej Warszawy – W kotle smaków

Od likierów do Luksusowej